Toplu ulaşım aracına biniyorsun. Yüzlerce insan yan yana, dip dibe… Ama tek bir kelime yok. Başlar öne eğik, gözler ekranlara gömülmüş. Kimse kimseyi görmüyor, kimse kimseyle konuşmuyor.
Bu manzara, modern dünyanın utanç tablosudur. İnsan sosyal bir varlıktır; göz göze gelir, sohbet eder, selam verir. Ama biz ne yaptık? Cep telefonlarıyla kendimizi köleleştirdik. Yanımızdakine “merhaba” demeyi unuttuk. Göz göze gelmeyi unuttuk. Konuşmayı unuttuk. Birbirimizden tamamen kopmuş, ekranlara zincirlenmiş bir toplum olduk.
Sessiz Çığlık
Toplu ulaşım aracındaki sessizlik, koca bir toplumun çığlığıdır. Korkaklığın, yabancılaşmanın, yalnızlığın çığlığı… Bir ekrana zincirlenmiş insan topluluğu düşünün: Konuşmaya üşenen, selam vermekten çekinen, yanındaki insana bakmaya cesaret edemeyen… İşte biz o hale geldik.
Bu sessizlik masum değil. Bu sessizlik, özgürlüğümüzü elimizden alan sistemin dayattığı zincirin sesidir. Şehir bizi öğütüyor, teknoloji bizi köleleştiriyor, biz buna gönüllü oluyoruz. Yarın bir gün yanımızda biri fenalaşsa, kimse fark etmeyecek. Herkes kafasını telefonun ekranına gömmüş durumda.
Toplumun Çöküşü
Bir toplumun çöküşü böyle başlar: İnsanların birbirine yabancılaşmasıyla. Komşusunu bilmeyen, yanındakiyle konuşmayan, göz göze gelmekten korkan bir toplumun geleceği olamaz.
Toplu ulaşım aracındaki sessizlik, hepimize sorulmuş bir soru:
“Siz gerçekten yaşıyor musunuz, yoksa ekranların içinde sürüklenip giden dijital köleler misiniz?”
Tokat Gibi Son
Ve unutmayın: Eğer farkına varmazsanız, bir gün bir ekranın önünde öleceksiniz, yanınızdaki insana bile dokunamadan. Konuşmayı unuttuk. Selam vermeyi unuttuk. Bakmayı unuttuk. Herkes ekranına gömülmüş, birbirinden kopmuş durumda. Sessizlik artık sadece sessizlik değil. Bu, bir toplumun kendi çöküşünü izlediği anın kendisidir. Bugün fark etmezsek, yarın hiçbir ses duymayacağız. Hiçbir merhaba, hiçbir insan… Sadece dijital zincirler ve boş bir yalnızlık kalacak.
Ve işte gerçek tokat: Eğer bugün ekranınıza bakmayı bırakıp etrafınıza göz gezdirmezseniz, yarın etrafınızda hâlâ insanlar olacağını sanmayın.