Dünyada bulunmak sebebim yaptıklarımdan çok yapabildiklerimle ilgilidir. Yani güzel hayallerim, doğru işlerimdir.

Ortak şeyleri mesela hane halkıyla doğum günlerini, suyu insanlarla, vatanı toplumla, dünyayı kardeşlerimizle benimsemeliyiz.

Temel pratiğimiz iyilik, olgunluğumuz bilgelik ve aydınlığımız sürekli arayacağımız özgürlüğümüz olmalıdır.

Ben olduğuma göre kimse değilim! Dünyalı olduğuma göre ilkin herkes gibi bende insanım.

Düşünmeliyim diyorum, kendim için elimden gelenin en iyisini vefayla yapıyor muyum diye? Ve düşünmeliydim, insanlar ve yaşamdaki her şey yaşarken benden memnun mu? diye.

Sporcu olmak iyi bir şey. Elektrik öğretmeni olmakta öyle pek tabi. Ama sanırım onlardan daha üstün olanı değerli insan olabilmekteki maharet.

En parlak ve ileri düşünceler yaşama getirildiğinde insanları mutlu eden ve rahata kavuşturan kazançlardır.

Ben ne yapıyorum? tam olarak bilemiyorum. Ancak bilincim yerinde ki, bunu bilmem yaptıklarımı bilmem için yeter bir neden.

Hayattaki saçmalıklar can sıkıcı veya komik olabilirler. Onda ötürü başa gelmesini, zoraki olmasını ve dolayısıyla acı vermesini hiç kimse istemez.